Oyun grupları çocuğunuza sosyalleşme ortamı sağlarken ona ve size çocuklarımızla ilgili problemleri çözmeyi öğretecektir. Geleneksel yöntem çocuklarımızı herşeyden korumak ve onlar için hayatı kolaylaştırmaktır. Yemeklerini biz yediririz, biz giydiririz, ellerini, ağızlarını sileriz. Hatta diğer çocuk ve yetişkinlerle onun ağzından biz konuşuruz.
Kaygılarımız gündelik kaygılardır, üzerine pek de düşünülmez. Elleri, üzerleri kirlenmesin, doğru beslensinler, oynarken üzülmesinler, diğer çocuklardan zarar görmesinler isteriz. Ve nerede durmamız gerektiğini çoğunlukla kaçırırız. Oysa çocuklarımızın kişiliklerinin güçlenebilmesi, sosyalleşme ve bağımsızlaşma sürecini sağlıklı yaşamalarıdır asıl önemli olan. Elindeki oyuncağı almaya çalışan arkadaşına ağlamadan hayır diyebildiğinde ya da o bir arkadaşının elindeki oyuncağı almak istediğinde sıra bekleyebildiğindedir asıl başarı.
Oyun grupları çocukların ve ebeveynlerin sosyalleşme ortamlarıdır. Çocuklar oyun gruplarında oyun – oyuncak oynamayı, arkadaşlarıyla aynı ortamı ve oyuncakları paylaşmayı yani yaşamı öğrenirler.
Aşağıda oyun gruplarında ya da bir yuvada görmeniz gereken doğru öğretmen – ebeveyn davranışlarını sıralıyorum. Bu bilgiler bize sosyal ve başarılı çocuklar yetiştirmek için birer ipucu aynı zamanda.
1. Çocuklara seçme ve karar verme şansı tanıyacak ortamlar yaratılmalı. Dolaplar ya da büyük boyutlu oyuncaklarla blok, evcilik, masa oyunları, kitap köşesini birbirinden ayırmalısınız. Bu onlara bir yetişkine gereksinim duymadan oyundan oyuna geçmelerine ve sınırları tanımalarına yardımcı olacaktır.
2.Günlük rutin ve zamanlı uygulamalar çocukların çevrelerinde neler olup bittiğini anlamalarına yardımcı olur. Bir sonraki aşamada ne olacağını bilmek kendilerini güvende hissetmelerine ve bir sonraki aşamaya hazır olmalarını sağlar.
3. Net istek ve kurallar ve uyum sonrasındaki memnuniyet ifadeleri çocuklara doğru davranış biçimlerini öğretir. Düzgün ve basit ifadeler çocuklara kuralları anlamasını sağlar.İstenmeyen bir davranış olduğunda karşısındaki yetişkinin uzun ve karmaşık açıklamalara girmemesi, açık ve net olarak bu davranışın yanlış ve tekrarlanmaması gerektiğini söylemesi yeterlidir.
4. Değişikliklerde çocukları uyarmalı, herzaman aynı uyarıyı kullanmalısınız. Bir zilin çalışı, ışığı açıp kapamanız, aynı şarkıyı söylemeniz çocuğunuza hangi aşamada olduğunu anımsatacaktır.
5. Çocuklara gün içinde kendi tercihlerini ve kontrolünü yapabileceği durumlar yaratın. Bir sonraki oyunu, etkinliği o seçmeli, suyunu hangi bardakta içeceğine, hangi kitabı arkadaşlarıyla paylaşacağına o karar vermeli. Ona kapalı uçlu seçenekler sunmalısınız. “Kırmızı pantolonunu mu sarı pantolonunu mu giymek istersin?” “Ayakkabılarını kendin mi giyeceksin yoksa sana yardım etmemi ister misin? Çocuklarla hiç bir zaman evet – hayır tartışmasına girmemelisiniz.
6. Zor durumları önceden tahmin etmeli ve bir adım önde olmalısınız. Eğer bir çocuğun blok köşesinde bir sıkıntı yaratabileceğini biliyorsanız orada bir öğretmen veya bir yetişkinin bulunmasına dikkat etmelisiniz.
7. Çocukların davranışlarına doğru tepki vermek ve doğru zamanlamayla onay-kutlama onların öz güvenlerinin gelişimi için önemlidir. Onlara yaptıkları harika işleri söyleyin, onları tebrik edin, onlarla gurur duyduğunuzu hissettirin. Oyun grubunda bulunan her çocuğu tek tek sizing onayınızı hissetmelidir.
8. Her çocuk ebeveyn onayını hissetmek zorundadır. Çocukların yalnızca başarısını değil çabalarını da alkışlamalısınız.
9. Duygularınızı sözcüklerle, yüz ifadenizle ve davranışlarınızla belli etmelisiniz. Çocukların arkadaşlarının veya sizin nasıl hissettiğinizi anlamalarına yardımcı olmalısınız.
10. Çocuklara davranışlarının sonuçlarını ve diğer kişilerin nasıl etkilendiğini anlatmalısınız. Çocuklara duygularını açıklamalarına yardımcı olmalısınız. “Arda’ya kırmızı arabayla senin oynadığını, elinden çektiğinde onun bu davranışına çok üzüldüğünü söylemelisin.” “oynarken kumu etrafa fırlattığında arkadaşlarının ve senin gözlerine gelmesinden korkuyorum ve bunu yapmanı istemiyorum”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder